Mikołaj Kopernik urodził się jako czwarte dziecko w rodzinie Mikołaja i Barbary Koperników 19 lutego 1473 roku. Wczesne dzieciństwo Mikołaja upłynęło w domu rodzinnym. Beztroskie lata skończyły się dla Mikołaja, gdy zmarł ojciec(1483r). Osierocona rodzina zwróciła się po pomoc, do brata matki - Łukasza Watzenrode, wówczesnego kanonika włocławskiego i warmińskiego. Wuj Łukasz jako najbliższy krewny zaopiekował się sierotami po Mikołaju Koperniku. Andrzej i mały Mikołaj rozpoczęli naukę. Wuj przypuszczalnie wysłał ich do szkoły w Chełmnie, gdzie uczyli się arytmetyki, muzyki i łaciny. Ukończywszy naukę w Chełmnie obaj bracia udali się jesienią 1491 r. do Krakowa i zapisali się na studia do Akademii Krakowskiej. Kopernik studiował w Krakowie cztery lata. W 1495 r. przyjechał do Warmii i przez jakiś czas przebywał u boku wuja.Nastepnie obaj bracia udali się do Bolonii. Miasto posiadało słynny na całą Europę uniwersytet i z tego powodu zwano je "matką studiów". Stosownie do zaleceń wuja Mikołaj Kopernik zapisał się na studia prawnicze, które go jednak nie interesowały. Jego zainteresowania zwracały się jednak do astronomii, dlatego też poświęcał jej cały swój wolny czas. Studia prawnicze postępowały wolno, Mikołaj zdobył zaledwie tytuł magistra. W czasie swych studiów prawniczych obaj Kopernikowie udali się do Rzymu. Na wiosnę 1501 r. obaj bracia opuścili Włochy i udali się do Warmii. Obaj nie ukończyli studiów, potrzebowali zgody kapituły na dalszą naukę. Z prośbą taką też zwrócili się do kapituły. Kapituła przychyliła się do ich życzeń i udzieliła żądanego urlopu tym bardziej, że Mikołaj obiecywał studiować medycynę, a więc mógł się stać w przyszłości lekarzem biskupa i kapituły. Jeszcze jesienią tego roku obaj bracia wyruszyli w drogę do Włoch. Studia medyczne trwały trzy lata. Należało potem odbyć roczną praktykę pod kierownictwem jakiegoś sławnego lekarza. Po tym wszystkim można było dopiero zdawać egzamin doktorski. Kopernik stosownie do swego zobowiązania wobec kapituły rozpoczął studia medyczne i przygotowywał się do egzaminu z prawa. Podobnie jak w Bolonii tak i w Padwie Kopernik nie ograniczał się do studiowania przedmiotów wskazanych przez kapitułę, lecz z zapałem zgłębiał tajniki umiłowanej astronomii. Szukał ciągle odpowiedzi na pytanie: jak właściwie zbudowany jest świat? Studiował dalej medycynę i prawo. Wiosną 1503 r. udał się do Ferrary, aby złożyć tam egzamin doktorski z zakresu prawa. Egzamin wypadł poprawnie i młodemu kanonikowi warmińskiemu komisja nadała tytuł doktora praw. Po promocji doktorskiej Kopernik powrócił do Padwy i prowadził nadal swoje studia. Po ukończeniu studiów (1503r.), Kopernik opuścił Italię i skierował się do Polski. W roku 1507 kapituła idąc na rękę wujowi Mikołaja, biskupowi mianowała Kopernika kanonikiem przybocznym polecając mu szczególnie pieczę nad zdrowiem biskupa.Po tej nominacji Kopernik przeniósł się na stałe do Lidzbarka - siedziby biskupa, jako jego sekretarz i lekarz. W 1512 r. biskup Watzenrode zmarł.Po wyborze nowego biskupa, Kopernik nie pełnił już przy nim funkcji kanonika przybocznego, przeniósł się więc na stałe do Fromborka. Zamieszkał w północno- zachodniej wieży murów otaczających katedrę. Mikołaj Kopernik urządził tu sobie pracownię oraz mieszkanie. Spędził tu najbardziej twórcze lata swego życia. Nie wiemy dokładnie kiedy Mikołaj rozpoczął pracę nad swym dziełem "De revolutionibus" - przypuszczalnie nastąpiło to około 1515 r. Nie znamy też przebiegu jego pracy nad tym dziełem, bowiem astronom fromborski utrzymywał wszystko w tajemnicy, dopuszczając do niej tylko najbliższych przyjaciół, zwłaszcza Tidemanna Gizego. W roku 1520 Kopernik przygotował obronę Olsztyna przed wojskami Albrechta Hohenzollerna. Stworzył on również projekt reformy pieniężnej oraz w roku 1530 opracował nowe sprawiedliwe ceny chleba. Mikołaj Kopernik od dłuższego czasu był ciężko chory. Zaniemógł pod koniec jesieni 1542 r. Pomimo troskliwej opieki przyjaciół 70-letni starzec słabł coraz bardziej i zmarł 24 maja 1543 r. Pochowano go w katedrze fromborskiej obok ołtarza należącego do jego kanonii. W tym samym mniej więcej czasie dzieło pt. "De revolutionibus" wielkiego Polaka astronoma ukazało się drukiem.
Ze zbiorów World Wide Web